37.الصافات
1
وَالصَّافَّاتِ صَفًّا
(پنھنجي پالڻھار وٽ) قطار ڪري صفن ٻڌڻ وارن (ملائڪن) جو قسم آھي.
2
فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا
پوءِ جھڻڪ ڏيئي (شيطانن) کي ڌمڪائڻ وارن (ملائڪن) جو قسم آھي.
3
فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا
پوءِ (قرآن) پڙھڻ واري جماعت جو قسم آھي.
4
إِنَّ إِلَٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ
ته اوھان جو معبُود ھڪڙو (ئي) آھي.
5
رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ
(جو اُھو) آسمانن ۽ زمين جو ۽ جيڪي اُنھن ٻنھي جي وچ ۾ آھي تنھن جو پالڻھار آھي ۽ (اُھو) اُڀرڻ (۽ لَھڻ) وارن طرفن جو (به) پالڻھار آھي.
6
إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ
بيشڪ اسان دُنيا جي آسمانن کي تارن جي سونھن سان سينگاريو.
7
وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ
۽ سڀڪنھن سرڪش شيطان کان (انھيءَ) کي نگاھ رکيوسون.
8
لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ
ته (شيطان) مَلَاءِ الۡاَعۡلىٰ ڏانھن ڪن ڏيئي (ڳالھيون) نه ٻڌن ۽ سڀڪنھن طرف کان (اُنھن ڏانھن) اُماڙيون اُڇلبيون آھن.
9
دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ
(اُنھن جي) تڙڻ لاءِ ۽ اُنھن لاءِ ھميشه جو عذاب آھي.
10
إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ
پر جنھن (چوريءَ ڪن ڏئي مَلَاءِاَعۡلىٰ جي ڳالھين مان ڪنھن ڳالھ کي) جھٽيو تنھن جي پوئتان ٻرندڙ اُماڙي پوندي آھي.
11
فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا ۚ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ
پوءِ کانئن پُڇ ته اُھي پيدا ڪرڻ ۾ تمام مشڪل آھن ڇا يا (ذڪر ڪيل شيون) جن کي اسان بڻايو آھي؟ بيشڪ اسان کين چيڪيءَ مٽيءَ مان بڻايو.
12
بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ
بلڪ (ڪافرن جي حال کان) عجب ڪيئي ۽ اُھي ٺـٺوليون ڪندا آھن.
13
وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ
۽ جڏھن سمجھائبو اٿن (تڏھن) نه سمجھندا آھن.
14
وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ
۽ جڏھن (ھو) ڪا نشاني ڏسن (تڏھن) ٺـٺوليون ڪندا آھن.
15
وَقَالُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ
۽ چوندا آھن ته ھيءُ (قرآن) رڳو پڌرو جادو آھي.
16
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ
ھان جڏھن مرنداسون ۽ مٽي ۽ ھڏا ٿينداسون (تڏھن) اسين وري (جيئرا ٿي) کڙا ٿينداسون ڇا؟
17
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ
اسان جا اڳيان پيءُ ڏاڏا به (اٿاربا) ڇا؟
18
قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَاخِرُونَ
چؤ ته ھائو (اُٿاربا) حالانڪ اوھين خوار ھوندؤ.
19
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ
پوءِ اُھو (کڙو ٿيڻ) رڳو ھڪ سخت جھڻڪار ھوندي پوءِ اُھي اُتي جو اُتي ڏسڻ لڳندا.
20
وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ الدِّينِ
۽ چوندا ته ھيء ارمان اسان لاءِ ھي بدلي (وٺڻ) جو ڏينھن آھي.
21
هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ
(چئبن ته) نبيري جو ڏينھن جنھن کي اوھين ڪوڙو ڀائيندا ھيؤ سو ھي آھي.
22
احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ
(چئبو ته اي ملائڪو) ظالمن کي ۽ سندن سنگتين کي ۽ جن کي الله کانسواءِ پوڄيندا ھوا
23
مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْجَحِيمِ
تن کي گڏ ڪريو پوءِ کين دوزخ جي واٽ ڏانھن ڏس ڏيو.
24
وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ
۽ کين ترسايو جو بيشڪ کانئن پڇبو.
25
مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ
(ته) اوھان کي ڇا (ٿيو) آھي جو ھڪ ٻئي جي مدد نٿا ڪريو؟
26
بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ
بلڪ اُھي اڄ ڪنڌ نوائيندڙ آھن.
27
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ
۽ ڪي ڪن ڏانھن مھاڙ ڪري ھڪ ٻئي کان پڇڻ لڳندا.
28
قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ
(ماڻھو پنھنجن سردارن کي) چوندا ته بيشڪ اوھين (گمراھ ڪرڻ لاءِ) سڄي (۽ کٻي) پاسي کان اسان وٽ ايندا ھُيؤ.
29
قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ
(سردار) چوندا ته (نه!) بلڪ اوھين پاڻ مُسلمان نه ھُيؤ.
30
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ ۖ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ
۽ اوھان تي اسان جو ڪو زور نه (ھلندو) ھو، بلڪ (اوھين) پاڻ حد کان لنگھيل قوم ھُيؤ.
31
فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا ۖ إِنَّا لَذَائِقُونَ
پوءِ اسان تي اسان جي پالڻھار جو چوڻ ثابت ٿيو ته بيش اسين (عذاب) چکندڙ ھُجون.
32
فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ
پوءِ اوھان کي گمراھ ڪيوسون جو بيشڪ اسين (پاڻ) به گمراھ ھواسون.
33
فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ
پوءِ بيشڪ اُھي اُنھيءَ ڏينھن عذاب ۾ ھڪ ٻئي سا گڏ شريڪ ھوندا.
34
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ
بيشڪ اسين ڏوھارين سان اھڙي طرح ڪندا آھيون.
35
إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ
بيشڪ اُھي (اھڙا) ھوا جو جڏھن کين چئبو ھو ته الله کانسواءِ (ٻيو) ڪو عبادت جو لائق نه آھي (تڏھن) وڏائي ڪندا ھوا.
36
وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ
۽ چوندا ھوا ته اسان ھڪ چريي شاعر جي (چوڻ) تي پنھنجن معبودن کي ڇڏينداسون ڇا؟
37
بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ
بلڪ (پيغمبر ﷴ ﷺ) سچ (يعني قرآن) آندو ۽ (سڀني) پيغمبرن کي سچو ڄاتائين.
38
إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ
بيشڪ اوھين ڏکوئيندڙ عذاب (جو مزو) چکڻ وارا آھيو.
39
وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
۽ جيڪي ڪندا ھئو تنھن کانسواءِ (ٻيو) ڪو بدلو نه ڏبؤ.
40
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
پر الله جا خاص ٻانھا (عذاب کان بچندا).
41
أُولَٰئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ
اُنھن لاءِ روزي مُقرّر (ٿيل) آھي.
42
فَوَاكِهُ ۖ وَهُم مُّكْرَمُونَ
(قسمين) ميوا، ۽ اُھي عزت وارا آھن.
43
فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ
نعمت وارن باغن ۾.
44
عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ
تختن تي ھڪ ٻئي جي آمھون سامھون ويٺل ھوندا.
45
يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ
وھندڙ شراب جو پيالو مٿن پيو ڦيرائبو.
46
بَيْضَاءَ لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ
جو (بلڪل) اڇو پيئندڙن لاءِ مزيدار ھوندو.
47
لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ
نڪي منجھس مٿي جي ڦيري ھوندي ۽ نڪي اُھي کانئس نشي وارا ٿيندا.
48
وَعِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ
۽ وڏين اکين واريون ھيٺ نھاريندڙيون (زالون) وٽن ھونديون.
49
كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ
ڄڻڪ اُھي (حورون) ڍَڪيل آنا آھن.
50
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ
پوءِ ڪي (ماڻھو) ڪن ڏانھن مھاڙ ڪري ڪري ھڪ ٻئي کان پڇڻ لڳندا.
51
قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ
منجھانئن ڪو چوندڙ چوندو ته بيشڪ (دنيا ۾) منھنجو ھڪ سنگتي ھو.
52
يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ
جو چوندو ھو ته تون (قيامت جو) مڃيندڙ ٿيو آھين ڇا؟
53
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ
ھا جڏھن مرنداسون ۽ مٽي ۽ ھڏا ٿينداسون (تڏھن) اسان کي بدلو ڏنو ويندو ڇا؟
54
قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ
(وري اُھو) چوندو ته اوھين (به دوزخين کي) ڏسو ٿا ڇا؟
55
فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ
پوءِ (پاڻ) جھاتي پائيندو ته اُھو (سنگتي) دوزخ جي وچ ۾ ڏسندو.
56
قَالَ تَاللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرْدِينِ
چوندو ته الله جو قسم ته تو مونکي ذري گھٽ ھلاڪ ٿي ڪيو.
57
وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ
۽ جيڪڏھن منھنجي پالڻھار (جو مون تي) فضل نه ٿئي ھا ته بيشڪ آءٌ (به عذاب ۾) حاضر ڪيلن مان ھجان ھا.
58
أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ
بيشڪ اسين نڪي (ھاڻي وري) مرڻ وارا آھيون.
59
إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ
(اھو) رڳو اسان جو پھريون مرڻ ھو (جو ٿي چڪو) ۽ نڪي عذاب ڪيل آھيون.
60
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
بيشڪ اِھا وڏي مراد ماڻڻ آھي.
61
لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ
اھڙي (نعمت) لاءِ ڀلي ته عمل ڪندڙ عمل ڪن.
62
أَذَٰلِكَ خَيْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ
ڀلا اِھا (بيان ڪيل نعمت) مھمانيءَ طور ڀلي آھي يا ٿوھر جو وڻ؟
63
إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِينَ
بيشڪ اسان اِن (وڻ) کي ظالمن جي لاءِ عذاب ٺھرايو آھي.
64
إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ
بيشڪ اِھو ھڪ وڻ آھي جو دوزخ جي تري ۾ پيدا ٿيندو آھي.
65
طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ
اُن جا گوشا ڄڻڪ شيطانن جون سِسيون آھن.
66
فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ
پوءِ بيشڪ دوزخي اُن مان کائيندا پوءِ منجھانئس پيٽ ڀريندا.
67
ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيمٍ
وري اُنھن لاءِ اُن (کاڄ) تي ٽھڪندڙ پاڻيءَ جي ملاوت ھوندي.
68
ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ
وري بيشڪ کائڻ پيئڻ کانپوءِ سندن موٽڻ دوزخ ڏانھن ھوندو.
69
إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّينَ
بيشڪ اُنھن پنھنجن پيءُ ڏاڏن کي گمراھ ڏٺو.
70
فَهُمْ عَلَىٰ آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ
تنھنڪري اُھي (به) سندن پيرن تي ڊوڙن ٿا.
71
وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ
۽ بيشڪ کانئن اڳ اڳين مان گھڻا گمراھ ٿيا ھوا.
72
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ
۽ بيشڪ منجھن ڊيڄاريندڙ موڪليا ھواسون.
73
فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ
پوءِ نھار ته ڊيڄاريلن جي پڇاڙي ڪئن ٿي؟
74
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
پر الله جا خاص ٻانھا (انھن جي پڇاڙي چڱي ٿي).
75
وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ
۽ بيشڪ نوح اسان کي سڏيو پوءِ چڱا (دُعا کي) قبول ڪندڙ آھيون.
76
وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ
۽ کيس ۽ سندس (تعلق وارن) ماڻھن کي وڏي مصيبت کان بچايوسون.
77
وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ
۽ (فقط) سندس اولاد کي ئي باقي رھندڙ ڪيوسون.
78
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ
۽ پوين ۾ اُن لاءِ (چڱي يادگيري) ڇڏي سون.
79
سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ
ساري جَڳ ۾ نوح تي شال سلام ھجي.
80
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
بيشڪ اسين ڀلارن کي اھڙي طرح بدلو ڏيندا آھيون.
81
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ
بيشڪ اُھو اسان جي مؤمنن ٻانھن مان آھي.
82
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ
وري ٻـين کي ٻوڙيوسون.
83
وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ
۽ بيشڪ نوح جي پيروري ڪندڙن مان ابراھيم ھو.
84
إِذْ جَاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ
(ياد ڪر) جڏھن (ھو) پنھنجي پالڻھار وٽ سالم دِل سان آيو.
85
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ
(ياد ڪر) جڏھن پنھنجي پيءُ ۽ پنھنجي قوم کي چيائين ته اوھان ڇاکي پوڄيندا آھيو؟
86
أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ
الله کانسواءِ ھٿرادو ٺھيل معبودن کي گھرو ٿا ڇا؟
87
فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ
پوءِ جھانن جي پالڻھار بابت اوھان جو ڪھڙو گُمان آھي؟
88
فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ
پوءِ تارن ۾ ھڪ ڀيرو چتائي ڏٺائين.
89
فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ
پوءِ چيائين ته آءٌ بيمار ٿيندس.
90
فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ
پوءِ کانئس پُٺي ڏيئي ڦِريا.
91
فَرَاغَ إِلَىٰ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ
پوءِ سندن معبودن ڏانھن منھن ڪيائين ته اوھين ڇونه ٿا کائو؟
92
مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ
اوھان کي ڇا (ٿيو آھي) جو نه ٿا ڳالھايو؟
93
فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ
پوءِ سڄي ھٿ (يعني زور) سان مٿن ڏاڍا ڌَڪ ھڻڻ لڳو.
94
فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ
پوءِ (قوم وارا) ڏانھس ڊوڙندا سامھون آيا.
95
قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ
(کين) چيائين ته جنھن کي اوھين (پاڻ) گھَڙيندا آھيو تنھن کي ڇو پوڄيندا آھيو؟
96
وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ
ھن ھوندي جو الله اوھان کي ۽ جيڪي اوھين ڪريو ٿا تنھن کي پيدا ڪيو.
97
قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ
(ھڪ ٻئي کي) چيائون ته ابراھيم لاءِ اڏاوت اڏيو پوءِ کيس (باھ جي) آڙاھ ۾ اُڇليو.
98
فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ
پوءِ ساڻس فريب ڪرڻ جو ارادو ڪيائون پوءِ کين تمام زير ڪيوسون.
99
وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ
۽ ابراھيم چيو ته بيشڪ آءٌ پنھنجي پالڻھار ڏانھن وڃڻ وارو آھيان (اھو) سگھوئي مون کي واٽ ڏيکاريندو (جتي سندس رضا ھوندي).
100
رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ
اي منھنجا پالڻھار صالحن مان (ڪو پُٽ) مون کي عطا ڪر.
101
فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ
پوءِ کيس ھڪ حليمت واري نينگر جي خوشخبري ڏني سون.
102
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِي إِن شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ
پوءِ جڏھن ساڻس گڏ ڊوڙڻ (واريءَ عمر) کي پھتو (تڏھن ابراھيم) چيو ته اي منھنجا پُٽڙا بيشڪ آءٌ ننڊ ۾ ڏسان ٿو ته آءٌ توکي ڪُھان ٿو پوءِ تون نظر ڪر ته تنھنجي دل ۾ ڇا ٿو اچي؟ چيائين ته اي مُنھنجا ابا جنھن ڪم جو توکي حُڪم ڏنو وڃي ٿو سو ڪر جيڪڏھن الله گھريو ته مون کي صبر ڪرڻ وارن مان لھندين.
103
فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ
پوءِ جڏھن ٻنھي حُڪم مڃيو ۽ ابراھيم (پنھنجي) پُٽ کي پيشانيءَ ڀر ليٽايو.
104
وَنَادَيْنَاهُ أَن يَا إِبْرَاهِيمُ
۽ کيس سڏيوسون ته اي ابراھيم.
105
قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا ۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
بيشڪ تو خواب کي سچو ڪيو، بيشڪ اسين ڀلارن کي اھڙي طرح بدلو ڏيندا آھيون.
106
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِينُ
بيشڪ اِھا پڌري پرک آھي.
107
وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ
۽ ذُبح جي وڏي جانور سان اُن جو عوض ڏنوسون.
108
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ
۽ پوين ۾ (چڱي ساراھ) اُن لاءِ ڇڏي سون.
109
سَلَامٌ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ
ابراھيم تي شال سلام ھجي.
110
كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
ڀلارن کي اھڙي طرح بدلو ڏيندا آھيون.
111
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ
بيشڪ اُھو اسان جي مؤمنن ٻانھن مان آھي.
112
وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ
۽ کيس اسحٰق جي خوشخبري ڏني سون جو صالحن مان ھڪڙو نبي آھي.
113
وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰ إِسْحَاقَ ۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِينٌ
۽ ابراھيم تي ۽ اسحٰق تي برڪت نازل ڪئي سون، ۽ ٻنھي جي اولاد مان ڪي چڱا آھن ۽ ڪي پاڻ تي پڌرو ظلم ڪندڙ آھن.
114
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ
۽ بيشڪ موسىٰ ۽ ھارون تي احسان ڪيوسون.
115
وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ
۽ کين ۽ سندن قوم کي وڏي سختيءَ کان بچايوسون.
116
وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ
۽ کين مدد ڏني سون پوءِ اُھي غالب رھيا.
117
وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ
۽ کين پڌرو ڪتاب ڏنوسون.
118
وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ
۽ کين سِڌي رستي لاتوسون.
119
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ
۽ پوين ۾ (چڱي ساراھ) انھن لاءِ ڇڏي سون.
120
سَلَامٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ
مُوسىٰ ۽ ھارون تي شال سلام ھجي.
121
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
بيشڪ اسين ڀلارن کي اھڙيءَ طرح بدلو ڏيندا آھيون.
122
إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ
بيشڪ اُھي (ٻئي) اسان جي مؤمن ٻانھن مان آھن.
123
وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ
۽ بيشڪ الياس پيغمبرن مان ھو.
124
إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ
جڏھن پنھنجي قوم کي چيائين ته (الله کان) ڇونه ڊڄندا آھيو؟
125
أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ
ڇو بَعل کي پوڄيندا آھيو ۽ تمام چڱي خلقيندڙ کي ڇڏيندا آھيو؟
126
اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ
(جو) الله اوھان جو پالڻھار ۽ اوھان جي اڳين پِين ڏاڏن جو پالڻھار آھي.
127
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ
پوءِ کيس ڪوڙو ڀانيائون تنھنڪري اُھي بيشڪ (دوزخ ۾) حاضر ڪيل آھن.
128
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
پر الله جا خاص ٻانھا (ڇٽل آھن).
129
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ
۽ پوين ۾ (چڱي ساراھ) اُن لاءِ ڇڏي سون.
130
سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ
الياس تي شال سلام ھجي.
131
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
بيشڪ اسين ڀلارن کي اھڙي طرح بدلو ڏيندا آھيون.
132
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ
بيشڪ اُھو اسان جي مؤمن ٻانھن مان آھي.
133
وَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِينَ
۽ بيشڪ لُوط پيغمبرن مان ھو.
134
إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ
(ياد ڪر) جڏھن اُن کي ۽ سندس مڙني گھر وارن کي بچايوسون.
135
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ
سواءِ ھڪڙي ڪراڙي زال جي جا پُٺ تي رھندڙن مان ٿي.
136
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ
وري (ھنن) ٻـين کي ھلاڪ ڪيوسون.
137
وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ
۽ بيشڪ اوھين انھن (جي ڳوٺن) وٽان صبح جو لنگھندا آھيو.
138
وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ
۽ رات جو (به) پوءِ ڇونه سمجھندا آھيو؟
139
وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ
۽ بيشڪ يُونس پيغمبرن مان ھو.
140
إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ
جڏھن (ھو) ڀريل ٻيڙيءَ ڏانھن ڀڳو.
141
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ
پوءِ (ٻيڙي وارن سان) پُکو وڌائين ته (پاڻ) پُکي پيلن مان ٿيو.
142
فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ
پوءِ کيس مڇي ڳھي وئي ۽ اُھو (اھڙو ڪم ڪندڙ ھو جو) ملامت جو لائق ھو.
143
فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ
پوءِ اُھو جيڪڏھن تسبيح چوندڙن مان نه ھجي ھا.
144
لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ
ته اُنھي ڏينھن تائين جنھن ۾ (ماڻھو) اُٿارجن اُن جي پيٽ ۾ رھي ھا.
145
فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ
پوءِ کيس صاف پَٽ ۾ اُڇليوسون ۽ اُھو بيمار ھو.
146
وَأَنبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ
۽ مٿس وڻ ڪدوءَ (جي قِسم) مان ڄمايوسون.
147
وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ
۽ کيس (ھڪ) لک يا (اُن کان) وڌيڪ (ماڻھن) ڏانھن موڪليوسون.
148
فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ
پوءِ انھن ايمان آندو پوءِ ھڪ وقت تائين کين فائدو ڏنوسون.
149
فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ
پوءِ (اي پيغمبر) اُنھن (يعني مشرڪن) کان پُڇ ته تنھنجي پالڻھار کي ڌيئر آھن ڇا يا کيس پُٽ آھنئ
150
أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ
يا ملائڪن کي زالون بڻايوسون ۽ اُھي (اُن وقت) حاضر ھوا.
151
أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ
خبردار ھُجو (ته) بيشڪ اُھي پنھنجي (ھٿرادو ٺھيل) ڪوڙ مان چوندا آھن.
152
وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ
ته الله (اولاد کي) ڄڻيو آھي ۽ اُھي ڪوڙا آھن.
153
أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ
پٽن کان ڌيئر پسند ڪيائين ڇا؟
154
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ
اوھان کي ڇا ٿيو آھي، ڪيئن نبيرو ڪندا آھيو؟
155
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
(اوھين) ڇونه ڌيان ڪندا آھيو؟
156
أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِينٌ
يا اوھان کي ڪا پڌري حُجّت آھي؟
157
فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
جيڪڏھن اوھين سچا آھيو ته پنھنجو ڪتاب آڻيو.
158
وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ
۽ (ڪافرن) الله ۽ جِنن جي وچ ۾ مائٽي مُقرر ڪئي، ۽ بيشڪ جِنن ڄاتو آھي ته اُھي (قيامت ۾ حساب لاءِ) حاضر ڪيا ويندا.
159
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ
(ڪافر) جيڪي بيان ڪندا آھن تنھن کان الله پاڪ آھي.
160
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
پر الله جا خاص ٻانھا (انھن جو چوڻ سچو آھي).
161
فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ
پوءِ (اي ڪافرؤ) بيشڪ اوھين ۽ جن (بتن) کي پوڄيندا آھيو.
162
مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ
اوھين (سڀئي) اُن (يعني ڪوڙن معبُودن جي عبادت) لاءِ گمراھ ڪرڻ وارا نه آھيو.
163
إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ
پر اُنھن کي جيڪو (پاڻ) دوزخ ۾ گھڙڻ وارو آھي.
164
وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ
۽ (ملائڪ چوندا آھن ته) اسان مان اھڙو آھي ئي ڪونه جنھن لاءِ (عبادت جي) ھڪ جاءِ ٺھرايل نه آھي.
165
وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ
۽ بيشڪ اسين صِف ٻَڌڻ وارا آھيون.
166
وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ
۽ بيشڪ اسين تسبيح چوڻ وارا آھيون.
167
وَإِن كَانُوا لَيَقُولُونَ
۽ بيشڪ (عرب جا ڪافر) چوندا ھوا.
168
لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنَ الْأَوَّلِينَ
ته جيڪڏھن اسان وٽ پھرين جو احوال ھجي ھا.
169
لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ
ته ضرور الله جا خاص ٻانھا ٿيون ھا.
170
فَكَفَرُوا بِهِ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ
وري اُن (يعني قرآن) جا مُنڪر ٿيا پوءِ سِگھوئي (ڪفر جي پڄاڻي) ڄاڻندا.
171
وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ
۽ بيشڪ پنھنجن ٻانھن پيغمبرن لاءِ اسان جو وعدو اڳي ئي ٿي چڪو..
172
إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ
ته بيشڪ اُھي (اسان جا پيغمبر) ئي فتح مند آھن.
173
وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ
۽ بيشڪ اسان جو لشڪر ئي غالب آھي.
174
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ
پوءِ کانئن ھڪ وقت تائين منھن موڙ.
175
وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ
۽ کين ڏسندو رھ پوءِ اُھي به سگھوئي ڏسندا.
176
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ
(ھي ڪافر) اسان جو عذاب جلد گھرندا آھن ڇا؟
177
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ
پوءِ جڏھن سندن (گھرن جي) اڱڻن ۾ (عذاب) لھندو تڏھن ڊيڄاريلن جو صُبح بڇڙو ٿيندو.
178
وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ
۽ کانئن ھڪ وقت تائين مُنھن موڙ.
179
وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ
۽ ڏسندو رھ پوءِ اُھي به سگھوئي (نتيجو) ڏسندا.
180
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ
تنھنجو پالڻھار پاڪ آھي جيڪي (اِھي ڪافر) بيان ڪندا آھن تنھن کان (اُھو) عزّت وارو آھي.
181
وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ
۽ (الله جي) پيغمبرن تي شال سَلام ھجي.
182
وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
۽ جھانن جي پالڻھار الله کي ئي سڀ ساراھ جڳائيندي آھي.
More