قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ
(Ya Peyğəmbər!) De: “Pənah aparıram insanların Rəbbinə;
مَلِكِ النَّاسِ
İnsanların ixtiyar sahibinə;
مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ
Vəsvəsə verən, (Allahın adı çəkiləndə isə qorxusundan) qaçıb gizlənən Şeytanın şərindən-
الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ
O Şeytan ki, insanların ürəklərinə vəsvəsə salır,
مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ
(O Şeytan ki) cinlərdən də olur, insanlardan da! (Və ya: (o Şeytan) istər cinlərdən olsun, istər insanlardan!)”